Week 12, from Adelaide till Melbourne
Hi everyone !
Once more some news from the flying reporters ! Yeah, we know we’re late again. That is because we don’t live with the clock anymore and because there are so few internet cafés.
Now, where were we ? Oh yeah : Adelaide.
We hung about somewhat and finally broke away through a mountain pass towards the first German civilisation in Australia : Hanndorf. Hanndorf is a small town up in the mountains where they still pamper some German qualities : brainpower and bratwurst ! We (that is “I”) were soooo happy to find bratwurst with sauerkraut. But finally we didn’t have it because of the extra kilo’s it brings along and because of the slight touch of English influence on the bratwurst….
After a short walk we decided to drive on because it rained cats and dogs.
We were very surprised to find that there is absolutely nothing to see between Hanndorf and the state border of Victoria.
Once the border crossed, the Great Ocean Road begins. The GOR is well known for its “12 Apostles”, for some other pebbles lying around in the water and for its tribute to the fallen soldiers of World War I.
We took the time to linger and enjoy the oh so green landscape full of Milka-cows. Halfway the GOR we spent the night in a 5-houses-village. Next day we drove furhter to Geelong, slowly but surely.
Before arriving in Geelong we took some walks in the Ottoway National Park. Nature there reminded Anke of fairytales like Peter Pan. I was rather reminded of Jurrasic Park…..
The vegetation is so very large and plants as we know them overhere easily reach 5 m of height with a diameter of 4 m. The picture was complete showing sunbeams and splashing rivulets.
Geelong is another small cosy town at the end of the GOR at less than 100 km away from Melbourne. Nice to have a drink at the seaside before heading for Melbourne’s hullabaloo.
Melbourne is an immense city where tramways have all imaginable shapes and where they know their prices. Well, in fact there is a lot to entertain the budget traveller but the prices for a room are breathtaking. Not to mention the distance to the city center which is meant for the rich and famous.
Well, that is absolutely no problem for us, knowing all the tricks on travelling in a van by now. We camped in the suburbs, took a shower in the local district house and travelled to the center by tramway or train.
A free wooden tramway drives you around in Melbourne and a voice tells you what to visit in which street.
As we love nature, we visited the botanical garden. We were both attacked by hay fever rendering Anke really ill and me halfway….
We forced ourselves to the stadium where our two Belgian chicks made furore during the Australian Open.
The next three days we kept on visiting this huge city and headed to the “docklands” the “DFO’s” and the “Fizroy” quarters.
The last day of this week we drove on to Philip Island, well known for its pinguin parade : at dusk, the small pinguins come out of the water in large numbers while you are sitting in the first row to see them waddle about.
That evening the fog put a veil over the shore and the little guys could not find their way to the beach. So we saw only some 10 out of the usual 500…..
Lucky for us the brooding pinquins came out of their nests looking for food, so after all it became a party for us !
That’s it folks !
Hallo iedereen,
Hier weer eens nieuws van jullie vliegende reporters! We weten het, we zijn weeral te laat met alles maar dat komt omdat we niet meer met de klok leven en de internetcafes hier niet rijk bezaait zijn.
Waar waren we gebleven? Ohja, Adelaide.
Daar hebben we nog wat rondgehangen om dan uiteindelijk de stad te ontvluchten via een bergpas naar de eerste duitse beschaving hier, Hanndorf. Een leuk dorpje in de bergen waar men nog hoog oploopt met de duitse kwaliteiten aangaande vernuft en bradwursten! Wij (ikke vooral) dus weeral blij dat we een wurst konden eten met saurkraut om het dan toch maar niet te doen wegens de lijn en de kleine engelse invloed op de bradwurst. Na een korte wandeling besloten om door te rijden wegens... pleurende regen.
Tot onze verbazing is er tussen laatst vernoemt dorpje en de staatsgrens met Victoria zo goed als niks noemenswaardig te bekijken.
Eens de grens over komt men in de buurt van de "Great Ocean Road", bekend van de 12 apostelen en nog wat andere steentjes in het water en voor het tribuut aan de gevallen soldaten van WO I. Echt de moeite om te doen op een rustig tempo en wat te genieten van het o zo groene landschap met milka koeien. Daar hebben we dan halverwege geslapen in een klein dorp (5 huizen) om de dag erna rustig verder te rijden naar Geelong.
Voordat we in Geelong aankwamen nog wat wandelingen gedaan in het Ottoway NP. De wandelingen daar lieten Anke denken al was ze in een sprookje beland a la Peter Pan en mij aan Jurrasic Park. De varens die daar staan zijn de grootste in zijn soort en kunnen gemakkelijk 5m hoog groeien en wel 4m in diameter. Met de nodige kabbelende riviertjes en zonnestraaltjes erbij en het prentje was compleet.
Geelong is een klein stadje aan het einde van die "GOR" en op nog geen 100km van Melbourne, best gezellig om aan het water wat te gaan kuieren en wat te gaan drinken alvorens je te storten in de drukte die Melbourne rijk is.
Melbourne, een immens grote stad waar de trammen alle vormen hebben en de prijzen gekend zijn. Op zich is er wel veel te den om de budget reizigers bezig te houden maar de overnachtingen alleen al grijpen je naar de keel.
Om nog niet te spreken over de afstand dat je dan nog moet afleggen omdat het centrum echt voor de rijken der aarde zijn.
Voor ons niet echt een probleem vermits we nu wel al de trukken van het reizen in een camionette door hebben. Slapen gebeurt gewoon in een suburb incognitto en met weinig geluid en de ochtendwas in het districtshuis in de buurt om van daar met de tram of trein naar het centrum te gaan.
Eens aangekomen daar kan je met een gratis trammeke in hout rond het centrum rijden met een stem die je verteld wat er te zien is in welke straat.
Zoals wij natuurlijk graag de natuur opzoeken stond de botanische tuinen op het schema, eens daar aangekomen is ons Anke wat ziek geworden van de hooikoorts en ik halverwege. Na op onze tanden te bijten nog naar het stadium gegaan waar onze 2 belgische meiden furore hebben gemaakt, de Australian Open. Alles van binnen en van buiten gekeerd om vervolgens terug naar het centrum te gaan.
De 3 opeenvolgende dagen nog wat de stad onveilig gemaakt door naar de "docklands,DFO's en Fitzroy" buurten te gaan.
De laatste dag van deze week zijn we dan doorgereden naar Philip island. Dit eiland is bekend van de pinguin parade. Om het kort maar krachtig te zeggen, de kleine pinguin komt bij zonsondergang uit het water in grote getallen en jij zit op de eerste rij om die beestjes te zien waggelen. Met ons geluk kwam er die avond een mistbank van jewelste opsteken zodat die kleine mannekes hun weg niet meer vonden aar het strand waardoor we er maar een 10-tal (normaal 500) uit het water hebben zien komen. Alle geluk waren de pinguins die waren achtergebleven om op de eieren te zitten in grote getallen uit hun nesten gekomen zodat het toch nog een feest was voor ons.
Voila, tot de volgende...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten