week 5, from Mac Kay to Airlie Beach

Week 5:

Van Mac Kay zijn we snel gaan lopen vermits er zogoed als niets was dat onze hartjes kon bekoren, dus dan maar richting Airlie Beach.
Van hieruit vertrekken de meeste backpackers om eens te gaan snorkelen of duiken op het Great Barrier Reef. Nu ge kunt dat in stijl doen en op de relaxe trage manier per zeilboot of supersnel met de speedbootjes waarmee je met gemakkelijk 40 man op zit en dus een nummerke zijt. Vermits ons budget nog niet genoeg had afgezien op deze reis ( slik ) gingen we voor een zeiljacht waarmee we met max. 12 personen op konden. In 1 woord, een aanrader. Voordat ik daar nog wat meer in detail ga gaan valt me nu zo direct iets te binnen. We zijn nog eerst het rif gaan bekijken met een… watervliegtuig! Man dat is echt tof, vandaaruit kon je pas inzien hoe groot het rif wel is en zo kan je gemakkelijk de grote beestjes spotten zonder risico voor eigen leven zoals tijgerhaaien, walvissen, mantaroggen en nog van dat leuks. Nog eens even op het water landen om iedereen in zijn broek te laten doen om dan vervolgens terug te vliegen naar het vliegveldje van zand tussen de bergen. Nu de foto’s spreken eigenlijk meer dan ik hier kan typen.

We ran out of Mackay as it did not have much to offer or at least not for us so up to Airlie Beach.
From here, the most backpackers leave to go snorkeling or diving to the Great Barrier Reef. Now, you can do that in style and do it in a relaxed sailing way OR with super fast speedboats that can take up to 40 people which means you are just a nr. since our budget did not suffer enough (euh!) we went for the first option, a sail boat with a max of 12 persons, it’s really worth it. But before I get more in to detail first this; We went to see the reef with a … water plane! Men, that’s really neat, only from up there you could see how big it actually was and also spot very easy the big animals without any risk like tiger sharks, whales, manta rays and more. The pilot went for a water landing to give us a scare but all was ok and we went back to the little airport that was made of sand (between mountains). Well, the pictures can give you a better idea.

Dus terug bij het zeilen, de nodige zuip aan boord gehesen, afscheid genomen van den bandit voor 2 dagen en hopla wij op het ruime sop, dag 1 zogoed als geen wind maar dat was niet zo erg vermits het water dan helderder is om te snorkelen. Onderweg dat dus gedaan om na een lekker lunchke door te pruttelen op motor naar de whitsunday eilanden en vooral naar het mooiste strand dat Australië je kan bieden, Whiteheaven beach. Wel om je een verbeelding te geven, de hemel op aarde met de nodige valkuilen. Zo prachtig wit dat het pijn deed als je er te lang naar keek. Dan maar visjes spotten, de Stingroggen ( ge weet wel, die gusten die den Steve Irwin naar de andere kant hebben geprikt ) waren niet te tellen en de dodelijke kwallen die kon je niet zien maar ze waren er wel + wat verderop de riviermonding de saltie’s. Echt zwemmen zat er niet in maar voetje baden wel vermits je elk beest van een mijl zag aankomen.
Tegen de avond terug geslenterd naar ons jacht om verwelkomt te worden door ontelbaar vele groene zeeschildpadden en wild dolfijnen. Die beestjes komen normaal 3 keer met hun kop boven water om dan vervolgens weer te verdwijnen. Lekker gegeten en daarna bescheiden party met onze nieuwe Engelse vriendjes (den Duits en de 3 Canadese chikas trokken op geen fluit op sociaal vlak ) en de 2 bemanningsleden. Tegen de vroege uurtjes in bed gekropen nadat we door moeder natuur er waren op gewezen dat ’s nachts zwemmen er echt niet inzat vermits er honderden vissen uit het water sprongen omdat ze werden opgejaagd door iets groot.
Zalig geslapen ( van het wiegelen of de zuip dat laat ik in het midden ), goed ontbeten en wind. Ikke zo fier als een gieter dat ik wat kon meehelpen aan boord ook al was het maar om de lompe kracht te gebruiken dat ik kon opwekken. Tegen de middag nog eens gaan snorkelen maar dan op een plaats waar de visjes groter waren. Als je je afvraagt hoe we ons konden beschermen tegen de kwallen, wel daar hadden we speciale Lycra pakken voor gekregen. Daar ben ik bijna mijn edele delen kwijt gespeeld door een murene. Het verhaal zult ge nog horen op het eerst volgende café bezoek.
Bij aankomst besloten om diezelfde avond te gaan feesten in het dorp met de crew en de bende. Poutain leren eten tegen de ochtend en na een korte slaap verder getrokken naar Townville, zo dat was het weer eens, tot de volgende ;-)

So back to the sailing part, we took the necessary liquor on board and said goodbye to our precious Bandit for 2 days. And up we went to the endless ocean, no wind on the first day but that was not really bad as the water was more clearer to snorkel. We went to the Whitsunday islands and particularly to the most beautiful beach Australia has to offer, Whithaven Beach. Well, to give you some idea, just like heaven on hearth but with some “booby traps”. So white that it if you would look at it to long, your eyes would have heart so went for some fish spotting, loads of Manta rays and deadly jellyfish were on the menu as well but you could not see them + some salties further down the river. So we could not really go for a good swim but could have a nice refreshment as you saw the animals coming from way far.
For sunset, we went back to our boat to be welcomed by many green sea turtles and wild dolphins. Those cute animals come up for a max of 3 times, they fill their longs with air and then they dive back in to the deep. Had a nice meal and had a modest party with our new English friends and the crew. Went to bed when the rest of Australia woke up after we were reminded by mother nature not to go swimming in the night as there were at least 100 fishes jumping out of the water so they must have been hunted by a really big thing.
Slept wonderful (if it was the nice wiggling or the “booze” , I leave in the middle), had a nice breakfast and we had wind. So I was so proud that I could help on board even though it was just for the simple manpower. At noon we went snorkeling again but now were the bigger fish were. If you were wondering how we survived the jellyfishes, we rented special Lycra. I almost lost my “wily” afterwards by a stupid marine eel but I’ll tell that story on our first bar visit.
At arrival we decided to stay a bit longer and to go partying with the crew and the gang. Learned how to eat Poutain and after like a mini sleep we had to leave to Townsville, well that was it again, see you next time ;.)

Week 4, from Noosa Beach to Mac Kay

Dag 23:

De volgende morgen met een beetje hoofdpijn opgestaan en toch nog de moeite gedaan om Noosa Beach te gaan exploreren. Onze 1e koala in het wild gespot en daarna nog we genikst op het strand om op het einde van de dag door te rijden naar Tin Cap Bay ( daar kan je in de morgen wilde dolfijnen met de hand voederen ). Die avond was wel wat turbulent, we zijn namelijk wakker gehouden door een geritsel in het donker en dus dachten we aan een slang in den bandit, allee ikke toch. Vermits de angst overging in nood aan slaap ging ik dus op zoek naar de bron van het geritsel en vond de schuldige, ne stomme kever tussen de plastieke zakken! Daarvan was ik zo van ondersteboven dat ik maar besloot om in het midden van de nacht te beginnen opruimen in onze keuken, ikke flink in men onderbroek met het vuil naar de dichtstbijzijnde vuilbak en toen... 4 soldaten in gevechtsuitrusting die uit de struiken slopen! Het was daar een trainingskamp van het leger en wij stonden in het midden van het slagveld.

Day 23:

The next morning we woke up with a nice headache but still bothered to explore Noosa Beach. Spotted our first koala in the wild and relaxed a bit on the beach so we were ready for another ride to Tin Can Bay (where you can feed wild dolphins). That same evening was quit an evening, we were kept awake by a creepy noise in the dark so we thought we had a snake in our Bandit, at least I did. Because the fear turned into a “need for sleep”, I went looking for the source and found the guilty one, a stupid beetle between our plastic bags! I was so shaken up by it that I decided in the middle of the night to clean up our kitchen. Went in my knickers to a bin to throw away our rubbish and then ... 4 soldiers in full combat outfit crawling around the bushes! It was a training facility and we were in the middle of the battlefield.

Dag 24:

Geen dolfijnen komen opdagen. Dan maar Rainbow Beach, toen we daar door een straat waren aan het slenteren vroegen we of dit het centrum was en ja hoor dat was het ook, de dorpen beginnen echt wel klein te worden. Nog wat wandelingen gaan doen in het Great Sandy Nat Park en daar een mega duin tegen het lijf gelopen ( zie fotos ).

Day 24:

No show for the dolphins. Of to Rainbow beach, we were walking through the one street and one street only and asked if this was really the center and yes it was, towns are getting smaller by the day. Did some nice walks in the Great Sandy National Park en bumped in to a huge dune (see pictures).

Dag 25:

Fraser Island!!! En nog wel in onze eigenste jeep wrangler (zie foto ) Ikke zo blij als een klein kind en ons Anke en beetje ongerust over mijn rijstijl in het zand. Super plezant in de bush zitten crossen en de prachtige binnen meren van het eiland gaan bezoeken + de bijhorende plons. Tegen de avond Nonkel Miel gaan verrassen met heel zijn bende en warm ontvangen met de plaatselijke Bundaberg rum. Toen het donker werd en we nog steeds niet weg waren gegaan voor onze tent op te zetten kwam de eigenaar waar de bende het huisje huurde met een schitterend idee, we mochten onze tent daar opzetten en zo dus wakker worden van ongeveer 100 meter van het strand. Tijdens die avond nog te weten gekomen dat erop dit eiland de grootste collectie giftige slangen rondkroop van heel Australië. Ikke niet meer op men gemak en toen we in de tent lagen en overal wel iets hoorde ons Anke ook niet echt meer. Toch goe gelachen en uiteindelijk in slaap gevallen.

Day 25:

Fraser Island!! Jeuuuuuuuh and on top of that in our own cute jeep wrangler (see picture). I was so happy as a kid in a candy store and Anke a bit worried about my driving in the sand. It’s really a lot of fun driving like crazy in the bushes and dunes. Went to all the lakes of the island and went for some swims. In the evening we went to surprise Uncle Mil with his gang and had a nice warm welcome with the local Bundaberg Rum. When it was getting darker and we still had to set up camp somewhere, the landlord of Uncle Mil’s place came up with a good idea, we could set up our camp on her land, next to Unlce Mil, just 100m from the beach. That night we found out that some of the most poisons snakes of Australia lived here on this Island. I was not feeling comfortable anymore and when we were in our tent and noise all over, Anke neither. Had a good laugh and finally fell a sleep.

Dag 26:

Samen ontbijt genuttigd en daarna naar Indian Head gereden om nog wat zeebeesten te spotten, er wordt gezegd dat ge daar de haaien kunt zien zwemmen en zo maar wij moesten gelukkig zijn met een vinneke van ne walvis. Daarna nog het wrak van een gestrand bootje gaan bezien en een natuurlijk semi-wildwater baantje gaan afzwemmen ( Eli Creek ). Op de terugweg oog in oog gekomen met onze 1e levende slang, waarschijnlijk een Carpet Python maar dat weten we niet echt want we zaten gelukkig in den Bandit. Toch ni echt goed bekomen van de schrik, dat beest was denk ik wel 2 meter.

Day 26:

Had breakfast together en went to Indian Head to spot some sea animals, they say you could see sharks but we had to satisfy with a flipper of a Whale, what was also great but still...
Checked out a stranded old boat and swam in a nature semi-wild water slide (Eli creek). On the way back, we stood eye in eye with a living snake, probably a Carpet Python but we aren’t really sure because luckily we were in our Bandit. Still, had a scare, that beast was around 2 meters.

Dag...:

Dan naar Harvey Bay, eindelijk den bandit op orde gebracht door der schappen in te plaatsen. Doorgereden naar Bundaberg, de hoofdstad van de rum. Geen bal te beleven in dat dorp en wij erdus tenvolle van overtuigd dat ze hier daarom boes zijn beginnen brouwen.
Volgende morgen naar Rock Hampton, het beef capitol van Australië. Ook al geen bal te beleven en dus maar weer doorrijden naar Black Down Mountain, leek wel de route van de wilde dieren, dingos, wilde paarden, kangeroes, koeien op de weg en als toetje op de taart een super grote mega giftige slang los voor onze neus terwijl we tegen 20 km/uur een bergkam waren aan het overwinnen. De schrik van ons leven genomen vermits dat beest niet echt onder de indruk was van onzen diesel motor en zat te twijfelen of het ons ging aanvallen of niet. Na 10 eeuwig durende seconden besloot ze dan toch om er de brui aan te geven en wij weeral gelukkig. Toch maar afgezien om in het park te slapen vermits er niemand anders was en hier wel degelijk de wilde beesten heersten. Tegen de avond blijven overnachten in Middlemouten, tijdens het avondeten onze eerste spin gespot, ni ver van ons voeten. Een dag om te vergeten wat mij betreft.
Volgende dag en natuurlijk een ochtend plasje. Jawadde weeral een beest! Toch wel een super kikker of 2 waarvan er een naar de eeuwige beerputten is gejaagd. Daarna heeft ons Anke haar verborgen talenten naar boven gehaald om mijn koppe van wat haar te verlossen. Zo gezegd zo gedaan en het mag nog gezien worden ook ( zie foto ). Daarna terug op de weg om door te rijden naar Mc Kay. Zo dat was weer eens een week om nooit meer te vergeten.
Ohja, we hebben een nieuwe rubriek op de website aangebracht voor al de toekomstige bezoekers van dit land, namelijk tip van de week.
Vraagje van ons, vergeten jullie ni jullie naampke te zetten onder de reacties anders weten wij ni van wie het komt ;.(
Salut.

Day ...:

Up to Harvey Bay, finally took care of the Bandit and installed some cupboards. What a“luxe” we have now. Drove to Bundaberg, main capital of Rum. Nothing to see really but we’re convinced that this is the reason why they started the whole Rum thing.
Next morning, we went to Rock Hampton, the beef capitol of Australia. Again, nothing to see so of to Black Down Mountain, looked like the road of the wild animals, dingos, wild horses, kangaroo’s, cows in the middle of the road and for desert a mega big poison snake in front of us while we were trying to climb up a hill (20km/h). Had the scare of our lives as this animal wasn’t really impressed with our Diesel Motor and was doubting if it was going to attack us or not. After 10 ever lasting seconds, she decided for a no-go an we were happy again. Because of this we decide not to sleep in the park after all as there was no one else and it was ruled by wild beasts. We stayed in Middlemounten, where we spotted our first huge spider, not far from our feet. A day to never forget.
Next day, went for a morning pie and guess what, another animal! A couple of huge frogs hiding in the toilet where 1 of them is flushed to the eternal sewers. After that it seemed that Anke has hidden talents and went wild with my hair and to be honest, it’s really ok (see picture). Up to MacKay, this was really a week we’ll never forget.
Oh Jeh, We have a new item on our website for the future travelers of this land, tip of the week. Question; could you guys leave your name when leaving a message? Otherwise we do not know who it is. ;.(

Week 3 From Surfer's Paradise untill Noosa Beach

Dag 16:

Nadat Gill ons Anke zo zot had gemaakt de vorige dag stond er vandaag “Natural Bridge”op het schema, weliswaar‘s nachts!! Gelukkig de dag rustig kunnen beginnen met een plonske in de pool en daar hebben we nonkel miel kunnen overtuigen om toch ook mee te gaan. Nu hoor ik jullie al de vraag stellen waarom dat perce in de nacht moest zijn, wel voor de gloeiwormpkes die ge daar kunt ontdekken in een bepaalde grot. Tegen de vooravond vertrokken zodat we de weg toch eerst in de schemer konden afleggen om vervolgens met open monden naar die beestjes te zien. Hoe donkerder hoe meer sterrekes aan de plafond van die grot. Echt knap om te zien. Daarna nog goed gelachen toen we weer naar de auto moesten gaan in het donker en nonkel miel na elke hoek dacht dat we het vlaggen hadden en dat we verloren waren gelopen.

Day 16:

Anke’s mind was going crazy after the stories that Gil had told her yesterday so Natural Bridge was on our list today, and in the middle of the night! Luckily we started the day quiet relaxed with a swim and we managed to convince Uncle Mil to come with us. Why in the middle of the night, you say? Well, ever heard of glow worms? We hit the road in the early evening so we could still see the road, not to get lost afterwards and to be amazed watching these worms glowing in a cave. The darker it got, the more worms we saw. It looked like a sky full of stars, it was really amazing. We had a good laugh when we got back to our car in the dark because at every corner, Uncle Mil thought we were lost.

Dag 18:

Vertrek staat nu gepland op vandaag, tot dat miel zag dat ons ijskast ni echt schabbekes had. Dus tegen dat we die gemaakt hadden was het al 4 uur en niet meer de moeite om te vertrekken, dan maar weer smullen en gezellig babbelen. By the way, het rotweer heeft ons terug gevonden.

Day 18:

Our departure was planned for today until Mil saw that our refrigerator wasn’t really what he thought it would be, no cupboards! Panic, so when we finished making some it was already getting 4 ‘o clock and way to late to leave so our super deluxe stay and meals was extended with 1 day. Njamie and guess what, the bad weather found us back again.

Dag 19:

Nog overladen door nonkel miel met kruiden en potjes dat we konden gebruiken onderweg en reeds afgesproken om elkaar weer te zien op Fraser Island. Vertrokken met pijn in het hart, maar de rest van dit continent was aan het wachten he.
Door gereden naar Brisbane, de hoofdstad van Queensland. Wat een drukte! Die zijn daar allemaal door den haas gepoept denk ik. De infobalie zoeken daar was zoeken naar een speld in een hooiberg en om de wagen voor een half uur weg te zetten in een parking moesten we al 9$ ophoesten. Dat vond ik zo schandalig dat we onmiddellijk de keet hebben verlaten om naar rustig orden te trekken, namelijk het “Lone Pine Koala Sanctuary”. Daar zitten meer dan 130 van die schattige beestjes en is een van de laatste plaatskes in heel Australia waar ge ze nog vast mag pakken. Wij natuurlijk gedaan zoals ge kunt zien op de foto. Ook hebben we daar oog in oog gestaan met al die rotslangen waarvan ge dood gaat, weliswaar achter glas,oef. Het weer was nog steeds wisselvallig.

Day 19:

Overloaded with herbs, food and storage boxes for on the road, thanks Uncle Mil ;.)
We’ll probably see him again on Fraser Island. Left with pain in our harts but still so much to explore on this continent.
Drove to Brisbane, main capital of Queensland. What a fuss! Everyone seemed to be in such a hurry, even searching for the Info desk was looking for a needle in a ... and to park the car for just half an hour we already had to pay 9$, what a rip off! So off we went to the Lone Pine Koala Sanctuary. Home to more then 130 koalas and the second last place in Australia where you can cuddle this cute animal, what we did of course. Stood eye in eye with the some of the vicious snakes who kill you with just 1 bite, thank God there is glass. The weather is still so and so.

Dag...:

Slecht geslapen(gedroomd van slangen) en weeral was het aan het regenen!!! Dit was echt niet tof meer. Alle geluk dat we dicht bij een stad waren. Wij dus maar weeral cultuur gaan opdoen. Brisbane is een toffe plaats om te zijn en om te wonen moest ge dat willen, ik zeg het er al maar bij he. Alles is er kraak proper(trouwens in heel dit land) en alle geluk dat we hier geen huis hebben want het stond al vol rommel. Overal solden en toffe winkels, en als ik dat al zeg wilt dat veel zeggen. Naar de overkant gegaan met de ferry om het befaamde kunstmatige strand daar te gaan bezichtigen, maar... het was toch wel gesloten wegens... zie foto. Tegen de middag was het nog maar eens beginnen regenen op zen Belgisch, maar dat kon de pret niet bederven en dus maar direct een filmpke meegepikt, Bourne Ultimatum, goeie film, moet ge gezien hebben.
Volgende dag doorgereden naar Mount Coot-Tha voor een overzicht van de streek en daarna het Brisbane Forest Park ingereden, daar wat gewandeld om daarna verder door te rijden naar een parking op de snelweg om te overnachten, het weer was weer maar eens superslecht, we zien er de leut nog van in maar het mag nu wel gaan stoppen of we pakken het vliegtuig naar Hawaï.
Ok, god heeft dan toch oren aan zijn kop. Zijn opgestaan met een mooie helderblauwe hemel. Vandaag stond op de planning om naar Noosa Beach te gaan. We zijn er uiteindelijk geraakt maar wel met vertraging. We zijn namelijk eerst naar de Australian Zoo gegaan, ge weet wel, die zoo van Steve Irwin, de gast die vorig jaar is dood gestoken door een rog. Als je een zoo wil bezoeken dan is het wel deze. De shows met de beesten is echt tof ineen gestoken en de info die je krijgt is echt nuttig als je in de bush trekt. Die gasten die daar werken zijn al even zot als hun voormalige werkgever zoals je wel kan zien op de foto’s. Oh ja, nog een leuke anekdote, Anke vroeg aan de ingang of het erg was dat ze haar studentenkaart niet bij had om de reductieprijs te kunnen ontvangen, en nee hoor. Toen ze het vroegen aan mij kon ik niet direct antwoorden waardoor ik door de mand viel en dus de volle pot moest betalen. Zo ziet ge maar wie hier van ons 2 de eerlijkste is. Hahahaha... krijg nu een boze blik van Anke. Tot volgende week en als jullie nog suggesties hebben ivm de blog gewoon sturen he. Dada en tot de volgende..
Ohja, we hebben de zaterdagavond nog twee toffe peëen leren kennen van Oostenrijk en Polen. 2 leuke kaartspelletjes geleerd, Asswhole en shithead. Salut

Day ...:

Slept really bad (dreamt of snakes) en it was raining again!! This was not funny anymore but off we went to have some culture. Brisbane is an awesome place like Sydney, to just be there and even to live there. Everything is so clean (actually this whole country) and luckily we did not had a house here as it would be full with rubbish. Rebajas everywhere, cool shops and 2$ shops and if I say that, That means something. We took the Ferry cat to see the famous artificial beach of Brisbane but ... can you believe it was closed ... see picture. At noon it started to rain again but that could not spoil the fun and movie freaks that we are, we went to see one, Bourne Ultimatum, good movie, one you have to see.
The next day we drove to Mount Coot-Tha to have a nice view of the area and afterwards went to Brisbane forest Park. We walked a bit, had a nice picnic and drove to the parking of a service station for the night, (budget travelling, remember but free showers!). Bad weather for a change, we can still laugh with but it should stop one of these days otherwise we’ll take the plane to Hawaii.
Thank God, our prayers our heard. Woke up with a clear blue sky. Noosa Beach was on the planning today but it had a little delay. We went to the Australian Zoo first, you know, the one of Steve Irwin, the guy that was sting by a ray last year. What a way to die after all the dangers he faced! If you want to visit a Zoo, it is definitely this one. The shows are really nice and the info is really useful as well if you plan to do some bush walking (like we are). The guys working there are as crazy as their previous employer like you can see on the pictures. Oh yeah, nice anecdote; Anke asked at the entrance of the park if she could still benefit of the student discount as she forget her Student card (yeah right!) and bingo, saved a few bucks (11$) but when they asked me I could not answer so quickly as I was surprised so my cover was blown and I had to pay the full amount. (there goes the budget travelling)So you see who’s the honest one, Hahaha... oeps some angry eyes are pointed at me right now. Well see you guys next week and if you would have any suggestion for the weblog, they are more then welcome. Bye, bye and till ...
We also met 2 nice guys who thought us 2 nice cardgames, asswhole and shithead. Salut

Surfer 's Paradise week 2

Dag 8:

Tweed Heads!--> The final frontier wat betreft New South Wales, als we den bandit op onze naam moesten krijgen dan was het hier wel. Na een inval bij de plaatselijke info wisten we direct waar we moesten zijn. Dus op 1 2 3 gebeurt met de nodige centjes neer te tellen.
De meest regenachtige staat ooit achter ons gelaten en dus Queensland binnen gereden. Rustig de Gold Coast afgereden en halverwege nog een surfwedstrijd meegepikt en ja… ons 1e zonsprietje van deze vakantie gekregen!! Nu kon niks meer stuk.
Zoals vorige week reeds verteld waren we aangekomen bij nonkel miel, en hoe. Met de Champagne (Wolf Blass, goeie marchandise van hier) stond hij ons op te wachten. Tegen de avond hadden we reeds ons 1e kookles achter de rug en had ik (marnix) de plaatselijke vis met veel goesting opgegeten ondanks ik eigenlijk nooit vis eet en ook niet echt mag.

Day 8:

Tweed Heads -->The final frontier what NSW concerns. If we wanted to adopt the Bandit, we had to do it here. After checking the local Information center, we knew directly where we had to be. With the necessary dollars , it was done in a second. We left the most rainy state behind us and entered Queensland. We followed the Coast line on a quiet pace and picked up a surfing contest on the way and yes… had our 1st sunny day of this holiday!! Nothing could go wrong now.
Like we told you last week, we had arrived at Uncle Miel’s place, and how! Champagne was waiting for us. (wolf Blass, good local merchandise). By the evening, we were 1 cooking class (the first of many)and 1 fine meal richer (the local fish, which Marnix ate with much taste even though he actually hate fish.

Dag 9:

Was het nu van het goede bed, de nodige drank, het adembenemende uitzicht (het app. Is pal gelegen op het strand) of het goede weer, wie weet maar we hadden zalig geslapen. Nonkel miel moest niet teveel aandringen om ons mee te krijgen naar het zwembad met bubbelbad om ons te wassen. Daarna eens gaan zien in het centrum van Surfer’s Paradise en een plaatselijk ijscremeke gegeten.

Day 9:

Was it because of having a good bed, the necessary drinks, the breathtaking view (the piso is literally on the beach) or the good weather, who knows but we had slept like never before. Nonkel miel did not had to insist to much to get us to the swimming pool with a whirlpool to wash our selves. Afterwards, we went for a walk in the centre of Surfer Paradise and ate a local ice crème, if you can still call it an ice crème.

Dag…:

Sea World bezocht, mooi aangelegen pretpark met ongelofelijke grote haaien en super veel dolfijnen. En toen we naar de show gingen zien van de dolfijnen is er toch wel ne vent gaan lopen met mijn idee ;-) -->plots mocht die vent met die beesten gaan spelen en daarna nog zijn lief ten huwelijk vragen. Zoiets ziet ge alleen maar in filmkes gebeuren maar nooit in het echt he en dan als het gebeurt dan doet dat toch wel iets. Stom want ge kent die mensen van toeten of blazen, maar ja toch een klein hartje. Voor de rest nog wat klusjes gedaan in het app., gaan vissen en toch wel 1 vis gevangen, pipi ’s leren vangen ( zijn schelpdieren die hunzelf supersnel kunnen ingraven in het zand) en voor de 1e keer gaan zwemmen in de zee hier; weliswaar bij de kustwachters; in de golven die zo hoog zijn dat als ze omslagen u nen dreun geven tegen u oren dat ze er een half uur later nog van zeer doen. Walvissen hebben we ook al gespot van op het balkon met de verrekijker, ge ziet ze dan spuiten oftewel als ge veel geluk en geduld hebt springen uit het water.
Tussentijds zijn we alletwee al 1 kilo aangekomen op 1 week tijd door al het lekkers en de koekjes die ons Anke en nonkel miel samen bakken (Anza koeken) en zijn we gaan zien naar de superchique buurten hier, dat kunt ge niet geloven als ge het zelf niet hebt gezien. Weet ge die films waar al de rijken met golfwagentjes rondrijden, wel daar zijn we geweest, het was machtig om te zien maar tegelijkertijd ook wel walgelijk te bedenken dat die mensen meer uitgeven op een week dan wij in een jaar(en). Tevens naar een grote viswinkel gegaan om te zien hoe ze de pelikanen daar voeren, tof om te zien. Dat zijn precies van die grote vrachtvliegtuigen als ge ze ziet vliegen.
Volgende dag , andere mensen, we hebben een heel goede vriendin van nonkel Miel leren kennen, Gill. Das een toffe se, die hare mond staat geen minuut stil en die ging wat gids spelen om ons de plaatselijke natuur te leren kennen. Dus wij weg met zen 4-en naar Tamborin Mountain. Ongeveer een half uur rijden en ge zit weeral midden in het regenwoud ( wel zonder bloedzuigers) waar je immense gombomen hebt en daartussen eindeloze grote velden avocado’s. Lekker gegeten weeral in een plaatselijk restaurantje met een uitzicht over de Gold Coast. Dit was het weeral voor deze week, toytoy and see you next week.

Day…:

Sea World, a very nice amusement park with incredible large sharks and super many dolphins. Could you believe that a guy stole my idea when went to see a dolphin show!;.) -->He went of playing with the dolphins and afterwards asked his girlfriend to marry him. Something like this only happens in movies but never in real life and when that does, it gets to you, even though there are strangers.
We did some jobs in the app., and went fishing. Surprisingly, we caught 1 fish and 1 pipi (shell animals) and swam for the first time in the ocean, near the coast guards of course, in big waves. We had our first glimpse of wild Whales from our balcony. They blow the water out of their noses and if you’re lucky and patience, you could see them jump.
So far, we already gained at least 1 kilo at Uncle Mil’s from all the nice food and home made cookies which our Anke and Uncle baked. We went to a super fancy town what was actually to much. Those people spent more money in 1 week then we do in 1 year. We also went to a large fish shop to see how they feed the pelicans, it’s an attraction on his own. It’s just like those large cargo aircrafts if you see them fly.
Next day, we met a very good friend of Uncle Mil, Gill. She was quit nice and funny, she looks like Anke, always talking! She was a nice guide, thought us a bit of the local nature and habits. She took us to Tamborin Mountain. About half an hour and you are in the middle of the rain forest (luckily, without leeches this time) where you have huge trees and endless large fields of avocados. Had a nice lunch in a local restaurant with a view of the Gold Coast.
The end for this week, see you next week.